Προβλήματα ακοής και σχέσεις

Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι με προβλήματα ακοής είναι προτιμότερο να κάνουν σχέσεις μεταξύ τους (ερωτικές και φιλικές), επειδή θα καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον σε αυτόν τον τομέα περισσότερο; Αν διαφωνείτε, ποιά είναι η γνώμη σας;

Έχω εδώ και 7 χρόνια περίπου σχέση με ακούοντα.
Είχα παλιότερα σχέση με κωφό.
Με τον κωφό καταλαβαινόμασταν στην επικοιωνία και στα προβλήματά μας...αλλά με τον ακούοντα που είμαι τώρα είναι σαν ουσιαστικά να έχουν σμίξει τα κεφάλια μας σε ένα και πολλές φορές να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον χωρίς καν να μιλάμε. Δεν είχα ξανανιώσει έτσι, πρώτη φορά ερωτεύτηκα στη ζωή μου κι ευτυχώς ακόμα ερωτευμένη νιώθω. Κι ας έχουμε το προβλήματά μας. Κι ας υπάρχει χάσμα λόγω του διαφορετικού κόσμου που μπορούμε φορές να ζούμε...Με καλή θέληση, προθυμία και προπαντώς αγάπη όλα ξεπερνιούνται.
Οπότε δεν έχει καμιά σημασία ποιον θα διαλλέξεις για σύντροφό σου, εξαρτάται από σένα και μόνο.
Ας είναι κωφός, ακούοντος, κουτσός ή τυφλός...μόλις νιώσεις ότι δεν πρόκειται να ξαναβρείς κάποιον/α άλλον/η σαν και αυτόν/η και πραγματικά θέλεις να περάσεις όσο πιο πολύ μπορείς κοντά του/της...και μόνο του αυτό είναι υπεραρκετό και ανεκτίμητο!

Υ.Γ. Μια πολύ καλή ταινία που διαπραγματεύεται χάσμα μεταξύ κόσμων και σχέσης λόγω αναπηρίας και διαφορετικών ικανοτήτων είναι τα
"Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού"

Ανέκαθεν είχα ερωτικές σχέσεις με ακουούσες κοπέλες. Ήταν μόλις τρεις, αλλά ήταν πολλών μηνών και με πολλή ουσία, καθώς νοιαζόμουν πολύ για τις σχέσεις μου, όπως κι εκείνες για μένα. Δεν υπήρχε θέμα επικοινωνίας, μιλώντας προφορικά πάντα από κοντά, και όταν ήμασταν μακριά επικοινωνούσαμε κυρίως με μηνύματα (κι εκείνες βόλευαν τα sms), είχαμε και το internet και σε αυτές έκανα τις πρώτες προσπάθειες μου στο τηλέφωνο... Πριν από ένα χρόνο, έκανα σχέση με μια κωφή, ήταν πολύ καλή για τους λόγους κατανόησης αλλά δεν γινόταν να προχωρήσει το πράγμα αργότερα για άλλους λόγους, αλλά η κατανόηση ήταν πολύ καλή. Κι τώρα βρίσκομαι σε μια κατάσταση πριν από σχέση με μια βαρήκοη που περνάμε καλά και τοιαύτα.

Από φιλικές, έχω ως επί το πλείστον ακουόντες φίλους κι έχω μερικούς κωφούς-βαρήκοους πολύ καλούς φίλους με τους οποίους έχω πολύ καλή κατανόηση (ειδικά με 2 άτομα) και επικοινωνία χωρίς "τρύπες".

Κοντολογίς, και οι δύο πλευρές λειτουργούν συμπληρωματικά στην ζωή μου

Πιστεύω ότι πρωταρχικό ρόλο παίζει η χημεία μεταξύ των ανθρώπων και η επικοινωνία και μετά η αναπηρία του καθενός. Δηλαδή,όσον αφορά την φιλία, έχω γνωρίσει αρκετά κωφά άτομα ,και παρ'όλο που έχουμε ένα κοινό -την κώφωσή μας- δεν κάνω παρέα με όλους. Είναι λίγοι αυτοί με τους οποίους "κόλλησα".Αλλά ακόμη και αυτή η παρέα μας των κωφών, παρ'όλο που έιμαστε τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας, είμαστε ακόμη καλοί φίλοι ακριβώς επειδή μας ενώνει αυτό το κοινό πρόβλημα και επειδή έχουμε μεγαλώσει ουσιαστικά μαζί... Και πιστεύω ότι είναι από τις φιλίες που χάνονται αρκετά δύσκολα και που κρατάνε μια ζωή, αν και δεν βρισκόμαστε συχνά. Όσον αφορά τους ακούοντες ,τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα γιατί δεν υπάρχει αυτό το κοινό -η αναπηρία- να μας ενώνει. Αλλά, πιστέυω, ότι ακριβώς επειδή δεν υπάρχει αυτό το κοινό, είναι σχέσεις που δοκιμάζονται συνεχώς λόγω σχετικά αυξημένων απαιτήσεων από τον κωφό και έτσι οι σχέσεις αυτές, φιλικές και ερωτικές, αν αντέξουν είναι και οι πιο ουσιαστικές και αληθινές. Με κωφό δεν έτυχε ποτέ να κάνω σχέση, τώρα έχω ένα χρόνο σχέση με ακούοντα . Και όσο περνάει ο καιρός, πιστεύω όλο και περισσότερο ότι αυτό που κρατάει δυο ανθρώπους είναι η χημεία ,η αμοιβαία διάθεση και η επικοινωνία (λεκτική και ...μη λεκτική ) Γενικά, όλα είναι σχετικά και εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο και την δική του κοσμοθεωρία.

Από την ιστορία μου θα καταλάβατε ότι καθόλου δεν μ’ ενδιαφέρει αν ο φίλος η φίλη, η-η σύντροφος έχει το οποιοδήποτε «πρόβλημα».
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δημιουργηθήκαν οικογένειες όχι μόνο ακουόντων -κωφών, αλλά και ακουόντων-κωφαλάλων.
Όλα είναι τυχερά. Όλα είναι θέμα χημείας.
Δεν είναι τυχαίο που ζήτησα να μπω στην ομάδα σας.
Έχω και τέτοια εμπειρία και από σχέση και από φίλους.
Κι’ ας μην ξεχνάνε κάποιο ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο.
Σήμερα μπορεί ν’ ακούω να βλέπω, να είμαι αρτιμελείς.
Αύριο ποιος ξέρει;
Ένα ατύχημα (τρία είχα μέχρι τώρα-άσχετα αν στάθηκα τυχερός) και ποιος ξέρει ποιο- ποια μέρη του σώματος θα χαθούν;

Η ΑΓΑΠΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΌΛΑ.

Υ. Γ. Ποιος λέει ότι αρκεί και οι δύο ν' ακουν να βλεπουν κλπ για να υπαρχει κατανόηση; Κοιτάξτε τι γίνετε γύρω μας!!!!!!
Πόσα ζευγάρια πχ που έχουν και τ' αυτιά τους και τα μάτια τους και όλα, φτάνουν να σκοτώνοντε;
Θέμα μυαλού και καρδιάς είναι και όχι, αν ακούω η οχι κλπ.